Ὁ ἥρως

Ἐν ἀρχῇ νῖ ἱστορικῶν ἐναποθέσεων, τοῦ εἴδους τοῦ καθαρτικοῦ, τοῦ ὕψους τῶν συννέφων καὶ τοῦ βάθους τῶν ταρτάρων, γεννᾶται ποτὲ εἴτε ἀνακαλύπτεται μία κινητήριος δύναμις! Ἔνιοι ὀνομάζουσιν αὐτὴν «τὸ μάννα», ἔνιοι «ἡ φώτισις», ἔνιοι δὲ «ὁ ἥρως».

Πρόκειται περὶ ἐνὸς ἰδιαιτέρως σπανίου καὶ ἀριστοτεχνικοῦ ἑλιγμοῦ τοῦ συνεχοῦς, ὃς δημιουργεῖ ἐν λεπτὸν πλὴν ἀμέσως καὶ καθολικῶς αἰσθητὸν περίβλημα ἄνθρακος εἰς τὴν σφαῖραν τῆς ἐξελίξεως.

Εἰς τὴν Ἀνατολήν, ἰσχυρίζονται, ὅτι εἰς τοιαύτας ἡμέρας ὁ πλανήτης ἀλλάσσει ψυχήν. Οἱ ἀφηρημένοι καταχθόνιοι κάτοικοι, ἀνθεκτικοὶ κατὰ τὰ ἄλλα εἰς τὸ θερμότατον κλίμα τῶν πυρηναίων σπαργάνων, παραδίδουσιν τὰ σκῆπτρα τῆς μοίρας εἰς νεόφερτα κοσμικὰ παιδάρια.

Ὁ πλανήτης κατὰ πρῶτον παρεκκλίνει ἐλαφρῶς ἐκ τῆς ἐλλειπτικῆς αὐτοῦ πορείας, πραγματοποιῶντας τὸν λεγόμενον «χορὸν τοῦ αἰῶνος», αὖθις δὲ ἐπανέρχεται. Οἱ συγκεκριμένοι χθόνιοι κάτοικοι ἀντιλαμβάνονται τὴν ἀπότομον αὐτὴν μετακίνησιν ὡς διαδοχὴν καταστροφικῶν συμβάντων, τὰ ὁποῖα συντόμως λαμβάνουσιν τέλος διὰ νὰ ἐμφανισθεῖ ὁ ἥρως.

Ὁ ἥρως διαθέτει τελείας ἀναλογίας καὶ συμμετρίας, διακατέχεται ἐκ φωτὸς καὶ θερμότητος, γιγανταίνει δὲ εἰς διαστάσεις. Κρατεῖ κατὰ κανόνα σκῆπτρον σμιλευμένον ἐκ τῶν εὐγενεστέρων τῶν ἑκάστοτε μετάλλων, κατέχον τὴν δύναμιν ἑκατοντάδων ἀστροπελεκίων.

Ὁ ἥρως τηρεῖ τὴν ἀποστολὴν τοῦ μαγευτοῦ, ὢν γίγας εἰς ὄλας τᾶς πτυχὰς αὐτοῦ. Στέκει ὑψηλῶς, διὰ νὰ κατακτᾶ καρδίας καὶ σκέψεις. Μνημονεύεται δὲ συνήθως  ἐπὶ ἕνα αἰῶνα, ἕως τὸν ἐρχομὸν τοῦ ἑπομένου. Θρησκειοποιεῖ, ἠθικοποιεῖ, συνειδητοποιεῖ.

Ὁ ἥρως ἀποτελεῖ τὴν ἐπιβεβαίωσιν τῆς κοσμογονίας καὶ ἐσχατολογίας, καθιστὰς αὐτὲς ἀριστερὸν καὶ δεξιόν του ὑπόδημα. Εἶναι ὁ Φέρων: σαλτιμπάγκος φαιδρὸς καὶ ἀθάνατος· ἡ νομοτέλεια, τὸ τίποτα τὸ ἐμπεριέχον τὰ πάντα· ἓν γιγαντιαῖον, ἱερότατον, ἀμόλυντον καλαμπούριον.


(Πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Τα Τετράδια του Ελπήνορα, τεύχος 1. Ευχαριστώ τους Τασούλα Καραγεωργίου και Κώστα Κουτσουρέλη για τα σχόλιά τους πάνω στη διατύπωση της γλώσσας και τον πολυτονισμό.)