-Γιατί να είναι όλο κρύο
και όλο δύσκολο να είναι;
Γιατί να είναι όλο λίγο
και μέτριο αυτό που είμαι;
Γιατί, ρωτάω, να πονάω
κάθε πρωί που ξημερώνει;
Κι όταν νυχτώνει να κοιτάω
αυτή τη θλιβερή οθόνη;
-Ξέρω γιατί. Επειδή "κρύο"
είσαι εσύ που το ονομάζεις.
Κι η μετριότητα φοβίζει
όσους ξεχάσαν την αλήθεια.
Κι άμα πονάς είναι γιατί
του δίνεις πια τόση αξία.
Κι η μοναξιά είναι ουτοπία
αφού όλοι ήμαστε μονάχοι.
και όλο δύσκολο να είναι;
Γιατί να είναι όλο λίγο
και μέτριο αυτό που είμαι;
Γιατί, ρωτάω, να πονάω
κάθε πρωί που ξημερώνει;
Κι όταν νυχτώνει να κοιτάω
αυτή τη θλιβερή οθόνη;
-Ξέρω γιατί. Επειδή "κρύο"
είσαι εσύ που το ονομάζεις.
Κι η μετριότητα φοβίζει
όσους ξεχάσαν την αλήθεια.
Κι άμα πονάς είναι γιατί
του δίνεις πια τόση αξία.
Κι η μοναξιά είναι ουτοπία
αφού όλοι ήμαστε μονάχοι.